History
THE MISSOURI PARTISAN RANGERS / BUSHWHACKERS
The Missouri Partisan Rangers /Quantrill Raiders / Bushwhackers (een spotnaam gekregen van de yankee’s) waren zuidelijke ongeregelde cavalerie eenheden, milities die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog als guerrilla’s actief waren. Ze kwamen vooral voor in gebieden waar de burgerbevolking scherp verdeeld was tussen beide strijdende partijen, waardoor het soms voorkwam dat buren elkaar bevochten.
Deze moedige mannen verdedigden de onschuldige burgers van Missouri tegen de slachtpartijen en bloedbaden van het federale bezettingsleger en de jayhawkers welke door Abraham Lincoln gestuurd waren.
Menig yankee historicus beschouwde “the missouri partisan rangers” als bushwhackers (moordernaars, dieven, outlaws), maar in werkelijkheid voerden zij enkel op dezelfde manier oorlog zoals die al meer dan honderd jaar tegen hen en hun families gevoerd werd.
Van de Bushwhackers was de bende van William Quantrill het meest effectief en het meest bekend. Het gebruik van de term tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog was wijdverspreid, maar het wordt tegenwoordig vooral geassocieerd met de guerrilla’s die in en rond Missouri actief waren. Berucht daarbij is het bloedbad in Lawrence, op 21 augustus 1863.
Geschiedenis van de Missouri Partisan Ranger
Bescheiden Missourians, zowel heden als verleden waren hard werkende en eerlijke mensen. De overgrote meerderheid van de inwoners had geen slaven, en ze hebben dit ook niet echt goed gekeurd. Het waren eenvoudige mensen en arbeiders van het land zelf. De meesten waren louter boeren, veehouders, timmermannen, enz. Mensen van grote integriteit, eer en moraal. Mensen die alleen hun familie in vrede wilden opvoeden en ten volle van de rijkdommen van het leven wilden genieten, en buiten de federale oplichting van overheersing werden gelaten. Lincoln zond federale beroepstroepen naar Missouri. Deze troepen waren afkomstig uit Kansas, Iowa, Illinois, Michigan en Wisconsin. Deze beroepssoldaten verkrachtte, plunderde, verbrandde en vernietigde een groot deel van West- en Zuidwest-Missouri. Abraham Lincoln, die als een van de grootste Amerikanen ooit in de geschiedenis van de yankee is neergedaald, heeft een duistere kant waar velen niet van weten. Generaals van Lincoln: Nathaniel Lyon, Francis P. Blair, Jr. en James Lane uit Kansas ondermijnden en saboteerden de autonomie van Missouri en schonden haar heilige grond op bevel van Lincoln en zijn illegale bevelen. Ze voerden een bloedige en goddeloze oorlog tegen duizenden onschuldige mannen, vrouwen en kinderen.
De Missouri Partisan Rangers waren soms de enige verdediging die het volk van Missouri had tegen deze woeste indringers. Zonder twijfel waren deze zogenaamde “legers” inderdaad illegale beroepsmatige indringers die eenvoudigweg niet het recht hadden om Missouri’s autonomie te bezetten en te schenden.
Op 20 april 1861 verzendt Lincoln een bevel waarin Capt. Nathaniel Lyon (die toevallig vanuit Fort Riley, Kansas is overgebracht) wordt opgedragen om tot 10.000 mannen samen te brengen in een krijgsmacht om het arsenaal in St. Louis, Missouri, te veroveren. Lyon neemt het bevel in de regio over van generaal William Harney’s leger. Het was op 10 mei 1861 dat Lyon en een troepenmacht van meer dan 7.000 federale soldaten naar de stad marcheerden om het arsenaal te veroveren. Om dit te bereiken zagen Lyon en zijn mannen kans om meer dan 30 burgers te vermoorden in Camp Jackson, net ten westen van de stad. Een gruweldaad die moeilijk te doorgronden is.
Onder de gesneuvelde burgers bevonden zich een meisje van veertien, een twaalfjarig jongetje, twee veertienjarige jongens, een vijftienjarig jongetje en een jonge moeder met haar baby in haar armen. Drie ongewapende staatsgevangenisgevangenen werden ook gedood. Bovendien raakten meer dan 75 burgers gewond. Pater John Bannon beschreef het als een “bloedbad”. Deze slachting en misbruik van onschuldige mannen, vrouwen en kinderen was een groot deel van het verzegelen van het lot van Missouri’s loyaliteit. Lyon was geen onbekende in vermoorden en verkrachten, want hij nam deel aan het gruwelijke bloedbad van 200 Pomo-indianen in Clear Lake, Californië (later bekend als “Bloody Island”) in mei 1850.
Op 21 mei 1861, bij het zien van de groeiende onrust, gaat Unie-commandant-generaal William Harney een overeenkomst aan met generaal Sterling Price, die zegt dat de staat de vrede in Missouri zal houden en de sympathisanten van de Unie en het zuiden zal beschermen, terwijl Harney weet dat de federale krachten zouden blijven om meer van Missouri’s soevereine bodem te bekomen. Dit werd toepasselijk bekend als de ‘Price-Harney-overeenkomst’. Deze overeenkomst garandeerde dat Missouri neutraal zou blijven in de oorlog. Tot…
Lyon en Blair zien de overeenkomst tussen Price-Harney als verzoening en Lyon verhoogt drastisch de brutaliteit in de illegaal bezette staat van Missouri. Op 11 juni 1861 lokt Lyon een crisis uit in Missouri, terwijl hij over het bevel van Harney gaat, op aandringen van Lincoln, de overeenkomst tussen Price en Harney over de neutraliteit van Missouri breekt. Lyon valt Jefferson City binnen, zet alles in vuur en vlam en laat de gekozen regering van Missouri herroepen. Na de verovering van Jefferson City, stond Lyon in het Capitool en ontmoette daar de gekozen gouverneur Jackson en generaal Sterling Price, wees met zijn vinger naar hen en snauwde:
“In plaats van de staat Missouri voor één moment het recht toe te kennen mijn regering op enigerlei wijze te dicteren, hoe onbelangrijk ook, zal ik u en elke man, vrouw en kind in de staat Missouri, dood en begraven zien.”
Daarop had Lyon illegaal het Capitool in Jefferson City veroverd en de illegaal gekozen regeringsleider Claiborne Fox verdreef Jackson, samen met zijn kabinet en legde beslag op de rechten van de staat Missouri. Lincoln en Lyons persoonlijke ideologie van “krijgswet.”
Opmerking: Voor al zijn pogingen om Missouri en haar autonomie te ontheiligen door alle illegale acties en brutaliteit die hij voerde; werd Lyon vereerd met 1,8 meter goede Missouri bodem in de Slag om Wilson’s Creek en de onderscheiding dat hij de eerste generaal van de Unie was die in de oorlog was gedood. Lyon kreeg zijn meest gewenste oorlog.
REMEMBER OSCEOLA ! !
Een andere waanzinnig slechte gruweldaad tegen Missouri kwam op 23 september 1861 met de Sacking & Massacre van Osceola , Missouri. Kansas jayhawker en junior senator James H. Lane organiseerde 1.200 troepen in het bloedbad in Osceola, Missouri en doodde, plunderde en slachtte onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Lane’s troepen van Jayhawkers vermoordden minstens negen burgers, plunderden en verbrandden vervolgens de stad. Volgens berichten raakten veel zo dronken dat toen het tijd was om te vertrekken ze niet in staat waren om te marcheren en in wagens en rijtuigen moesten rijden. Ze namen een enorme lading buit met zich mee, waaronder als persoonlijk stuk van Lane een piano en een hoeveelheid zijden jurken. In een gruweldaad die op dat moment weinig nationale aandacht kreeg en die grotendeels werd genegeerd door historici uit de Burgeroorlog, zorgde Jayhawkers er in een tweedaagse waanzin voor dat bijna alle gebouwen in de stad werden platgebrand en negen burgers werden geëxecuteerd op het publiek plein.
De bevolking van Osceola op 22 september 1861 was tussen 2.000 en 2.500. Op 24 september 1861 was het 183.
Het was toen dat Missouri niet langer neutraal kon blijven. Missouri werd van oost naar west gedrukt – van noord naar zuid – in een woeste ondeugd van pure angst. Als antwoord op deze illegale terreurdaden en oorlogsmisdaden kwam de opstelling van de Missouri Ordinance Of Secession .
De Missouri Ordinance Of Secession werd op 30 oktober 1861 aangenomen en op 31 oktober 1861 wettelijk ondertekend door de gouverneur van Missouri, Claiborne Fox Jackson, Missouri’s enige legitieme gouverneur in oorlogstijd. Op 28 november 1861 voegde het Geconfedereerde Congres Missouri toe als de 12e staat van de Confederatie.
Het was nu dat onschuldige Missourians genoeg hadden van de illegale bezetting en slachting die Missouri’s burgers en land verwoestte. Missouri-burgers vormden groepen eenheden van de Staatswacht en vooral de vorming van onafhankelijke guerrilla’s die Missouri Partisan Rangers werden genoemd, om zichzelf te beschermen en de federale beroepstroepen te bestrijden, samen met de terroristen uit Kansas.
Op dit moment gaf generaal-majoor Halleck zijn Algemene Orde 2 uit , die op 13 maart 1862 bekend werd als “The No Quarter Order”.
Dit bevel verklaarde duidelijk dat wanneer een lid van een zuidelijke guerrillaband, indien gevangen, niet als een krijgsgevangene zal worden behandeld – maar zal worden opgehangen! Dus, de Missouri Partisan Rangers kregen “No Quarter” toen ze gevangen werden genomen. Moord en doodslag was voor het noordelijke leger de enige oplossing. Als tegenzet gaven de “Missouri Partisan Rangers” eveneens geen genade meer (No Quater) aan hun vijanden.
Een van de grootste tragedies die de inwoners van Missouri troffen, was de ineenstorting van de yankee-gevangenis, wat een geïmproviseerde poging was om een hotel / taverne in Kansas City te verbouwen. Halverwege juli 1863, in een poging om de steunbasis van de guerrilla’s te vernietigen, begonnen yankee-troepen vrouwen in Kansas City te arresteren die verdacht werden van het verzamelen van informatie voor de Partisan Rangers en hen te arresteren tot er afspraken konden worden gemaakt om ze te vervoeren vanuit Kansas City naar het nu federale bastion St Louis, waar ze terecht zouden staan voor hulp aan de partizanen. Alle gevangenen werden opgesloten in een gebouw met 3 verdiepingen genaamd The Longhorn Store and Tavern op de site van 1409 Grand Avenue, Kansas City, Missouri. Gevangenen waren Mary en Josephine Anderson die zussen waren van Bill Anderson. Samen met de Anderson-meisjes gearresteerd waren Josie, Caroline en Sally Younger, zussen van Coleman en James Younger. Op 13 augustus 1863 stortten de 7-jarige Longhorn Store en Tavern plotseling en mysterieus in. Vier van de vrouwen, Susan Vandever, Armenië Whitsett Selvey, de 14-jarige Josephine Anderson en Charity McCorkle Kerr werden onmiddellijk gedood. Mary Anderson raakte zwaar gewond.
Het 7-jarige hotel, The Longhorn Store en Tavern, dat haastig was omgebouwd tot een geïmproviseerd gevangenishuis, had geen oude, versleten structuur. Maar was een vrij nieuw, solide gebouw. Het staat ook gedocumenteerd dat de binnenste structuren en steunen van het gebouw feitelijk verzwakt waren door federale troepen om het te laten in storten. Sterker nog, veel van de federale bewakers hadden gedronken en feest gevierd na de ineenstorting, en het opscheppen over de sabotage werd afgeluisterd. Het is duidelijk dat het gebouw ondermijnd werd op criminele wijze door troepen die erop uit zijn de vrouwen uit wrok en woede te vermoorden jegens de Partisan Rangers.
De intense angst die Bill Anderson, The Youngers, McCorkle en anderen voelden was overweldigend. Een andere specifieke daad van met voorbedachte rade moord, was vervolgens de emotionele en hartgrondige basis voor de Raid On Lawrence, slechts 8 dagen later, op 21 augustus 1863.
Voor de Partisan Ranger was het duidelijk tijd om de misdaden tegen onschuldige mannen, vrouwen en kinderen in Missouri te wreken.
Captain Quantrill had een inval gepland in de Jayhawker-hoofdstad Lawrence. Op 21 augustus 1863 kwam deze inval tegen Lawrence in actie en vond plaats tussen 5 en 9 uur ’s ochtends Ongeveer 400 Missouri Partisan Rangers kwamen uit het oosten en reden de hele nacht om daar te komen. De Partisan Rangers droegen een “dodenlijst” bij van criminelen en moordenaars waar ze naar op zoek waren. De lijst had de namen van 12 prominente leiders uit Kansas. Helemaal bovenaan de lijst stond James Lane, die woonde in het Jayhawker-hoofdkwartier van Lawrence. Het plan van de Missouri Partisan Rangers was niet om Lane in Kansas te vermoorden. Maar ze waren van plan om Lane gevangen te nemen en hem terug te brengen naar Missouri om hem te veroordelen voor oorlogsmisdaden tegen Missouri en de Zuidelijke bevolking.
Er wordt gezegd dat Lane zag dat de Partisan Rangers oprukten en weg rende en zich verborg. Hij werd in ieder geval niet gevonden en heeft de Lawrence Raid amper overleefd. Hoewel de Missouri Partisan Rangers geen van de mannen op hun lijst vonden, hebben ze ongeveer 150 mannen gedood. Naar schatting 85 weduwen en 250 kinderen zijn achtergebleven. In tegenstelling tot de Federale, Yankee’s, Redleg & Jayhawkers rapporten, hebben de Missouri Partisan Rangers nooit een vrouw of een kind geschaad.
De inwoners van Lawrence, Kansas zouden William Clarke Quantrill’s Zuidelijke guerrilla’s horen roepen “Onthoud Osceola!” tijdens de overval en het werd toen officieel aangeduid als “The Pay Back.” Tegen het derde jaar van de oorlog was een uitgestrekt gebied van Missouri verbrand en ontvolkt. De westelijke provincies die het dichtst bij Kansas lagen, werden het zwaarst getroffen. Veel voormalige inwoners waren ofwel dood, waren gevlucht of waren verdreven als gevolg van Union Brig. Generaal Thomas Ewing’s beruchte Orde Nummer 11 van 25 augustus 1863, die de verwijdering van alle inwoners en het verbranden van hun huizen opdroeg, zodat ze geen geconfedereerde guerrillastrijders konden herbergen.
Zelfs George Caleb Bingham, die een succesvol kunstenaar, politicus en pro Union-man was, was vreselijk geschokt door de uitgifte van General Order Number 11 door generaal Thomas Ewing.
Zelfs als een trouwe unionist, was Bingham ontsteld door de consequenties van Order 11 en hij schreef aan generaal Thomas Ewing de woorden: “Als je deze opdracht uitvoert, zal ik je berucht maken met pen en penseel.” George Caleb Bingham’s historische schilderij van Orde 11 vereeuwigde deze verschrikkelijke oorlogsmisdaad voor eeuwig.
QUANTRILL vs. QUANTRELL
“De naam, de feiten en de vlag”
Over de jaren heen zijn er veel discussies geweest over de spelling van de naam William C. Quantrill. Is het Quantrill of Quantrell?
Wel, het antwoord is even verbazend als simpel. Wij danken de oplossing aan ex- Missouri Partisan Ranger George Shepherd.
De legende en de spelling van de naam QUANTRELL kwam van een 20 jaar oud meisje Annie Fickle die leefde in Lafayette.
In mei 1862, werd Annie samen met haar familie gevangen genomen door de unionisten. Later werd Annie gered door de Partisan Rangers en als dank maakte ze voor hen een “Battle Flag”. Een Zwarte Vlag met in Rode Letters “QUANTRELL”. Een schrijffout van een jong meisje ligt dus aan de oorsprong. In het holst van de nacht, bracht Annie de vlag naar Quantrill, die ze met dank aanvaardde. De zwarte vlag boezemde menig vijand angst aan. Doorzeeft met vele kogels, verdwijnt ze in Kentucky in 1864.
Missouri Partisan Rangers 